Wielki finał w Nowej Zelandii

Gronholm: „To była niewiarygodna walka podczas całego weekendu, ta wygrana jest czymś fantastycznym dla moich marzeń o mistrzostwie, to były najbardziej zacięte i najlepsze zmagania w mojej karierze i jestem zachwycony z powodu wygranej.”

Loeb: „Dokonaliśmy niewłaściwego wyboru opon przed drugim przejazdem Whaanga Coast, były zbyt twarde, ponieważ padało trochę, więc nie był to dobry wybór. Teraz musimy jeszcze mocniej walczyć o mistrzostwo. To była ciężka niedziela i bardzo napięta.”

- Całe życie byłem w tym sporcie. To unikalna sytuacja, nigdy czegoś takiego nie widziałem. Cokolwiek sie zdarzy na tym superoesie, bedę zawsze pamiętał ten rajd - mówił przed startem superoesu Malcolm Wilson, szef M-Sportu.

Rajd Nowej Zelandii 2007 trafi do annałów dzięki jednemu z najbardziej zaciętych pojedynków w historii RMŚ, którego bohaterami były dwie największe gwiazdy dzisiejszych rajdów.
Marcus Gronholm po raz piąty w swojej karierze wygrał Rajd Nowej Zelandii - po raz pierwszy jednak walka o to zwycięstwo rozpaliła kibiców do białości. Gronholm i Loeb przez trzy dni wymieniali się ciosami, a wszystko i tak skończyło się na ostatnim, krókim oesie. Bosse był wolniejszy od Loeba o 0.4 s i zachował prowadzenie zdobyte na przedostatnim odcinku. 0.3 sekundy różnicy to najmniejszy odstęp między zwycięzcą rajdu a zdobywcą drugiej pozycji w historii RMŚ.
Walka nie rozegrała się koło w koło - Mystery Creek to nie slalom równoległy, lecz klasyczny oes, choć ściśnięty obok serwisu. Na największe emocje trzeba było poczekać, gdyż Gronholm i Loeb jechali jako ostatni z samochodów WRC. Najpierw rozstrzygnęły się losy czwartej pozycji. Tak jak się spodziewano, Atkinson był lepszy na superoesie i został przed Latvalą.

- Staraliśmy się teraz, było dość trudno, nie chcieliśmy zrobić czegoś szalonego. Następne dwa rajdy to asfalt; czekam na to - rzekł Atkinson.

- Mieliśmy miękkie opony straciłem pewność siebie w połowie długiego oesu. To i tak dobry wynik, no ale szkoda - dodał Latvala.
Gronholm osiągnął metą nie wiedząc, czy wygrał, czy nie.

- Kilka małych błędów, czegoś tam dotknąłem, ale naprawdę nie mogę powiedzieć, czy wygrałem. Jeśli on jest szybszy, to jest szybszy - powiedział Marcus.

Po minucie linię mety przeciął Loeb i wszystko stało się jasne:

- był szybszy, ale to nie wystarczyło. Marcus wskoczył na dach swojego Forda z radości. - Fantastyczne, ojojoj! - krzyknął. - Może to nie był rajd zycia, ale na pewno bardzo dobry.
- Bardzo dobry wynik, ale zwycięzca może być tylko jeden. - dodał Daniel Elena.
Mikko Hirvonen znów solidnie spełnił swoje zadanie i przywiózł Fordowi sześć punktów. - Straciłem czas w piątek i potem zostałem z tyłu. Ale są punkty, a dziś było dobre tempo - skomentował Mikko.

Citroen będzie mniej zadowolony z Sordo, ale przynajmniej tym razem nie zawiódł silnik. - Jesteśmy szczęśliwi, bo skończyłem rajd, to dla nas ważne - powiedział Hiszpan.
Petter Solberg rano miał chrapkę na szóstą pozycję, ale Sordo w obliczu zagrożenia przyśpieszył. - Samochód nie był taki zły na ostatnich próbach - a teraz był naprawdę niezły. Myślę, że mogę nawet wygrać ten oes. Proszę, chociaż ten - śmiał się na mecie Norweg.

Aava dowiózł ostatni punkt i być może zakończył historię Mitsubishi w kategorii WRC. - To bardzo dobry rezultat, znowu w punktach. Chyba nie mogłem być wyżej, mogłem tylko jechać szybciej. Mam nadzieję, że uda się pojawić w samochodzie WRC w rajdzie Wielkiej Brytanii - może nadal będzie to Mistubishi - zdradził nadzieję Estończyk.
W PWRC napięcie było takie samo jak w generalce - McShea jechał jako pierwszy i potem czekał na wynik Arai'a.

- Mam nadzieję, że go złapaliśmy, ale jechał bardzo dobrze. Przykro byłoby przegrać rajd o dziesiąte części - mówił tuż po przejeździe. Potem okazało się, że Arai był aż o 2 sekundy szybszy na superoesie i bez problemu utrzymał prowadzenie. - Dobra robota - stwierdził McShea - Gdyby nie miał tego kapcia, spokojnie by wygrał.
Jak się okazało, Arai nie miał takiego spokojnego superoesu. - Uderzyłem w oponę, tak się bałem, że coś uszkodziłem! - powiedział Japończyk. Na trzecim miejscu w PCWRC finiszował ku uciesze lokalnych kibiców Richard Mason, który pojechał z dziką kartą. - Z pewnością jesteśmy zadowoleni, może za rok uda się osiągnąć więcej - skomentował.

Wyniki 37 Rally New Zealand

01 M. Gronholm / T. Rautiainen Ford 3:52:53.9
02 S. Loeb / D. Elena Citroen +0.3
03 M. Hirvonen / J. Lehtinen Ford +1:42.8
04 C. Atkinson / S. Prevot Subaru +2:32.3
05 J. Latvala / M. Anttila Ford +2:36.9
06 D. Sordo / M. Marti Citroen +3:42.0
07 P. Solberg / P. Mills Subaru +3:54.7
08 U. Aava / K. Sikk Mitsubishi +9:16.3
09 H. Solberg / C. Menkerud Ford +9:54.6
10 M. Wilson / M. Orr Ford +10:19.9

Najskuteczniejsi:

S. Loeb, 9 najlepszych czasów;

M. Grönholm, 8;

C. Atkinson, 1.

Rajdowe Mistrzostwa Świata FIA (klasyfikacja Konstruktorów) po rundzie 11/16:

1. Ford, 159 punktów;

2. Citroën Total, 113 pkt;

3. Subaru, 60 pkt;

4. Stobart, 55 pkt;

5. OMV Kronos Citroën, 35 pkt;

6. Munchis, 6 pkt.

Rajdowe Mistrzostwa Świata FIA (klasyfikacja Kierowców) po rundzie 11/16:

1. M. Grönholm, 90 punktów;

2. S. Loeb, 80 pkt;

3. M. Hirvonen, 69 pkt;

4. D. Sordo, 31 pkt;

5. P. Solberg, 31 pkt;

6. H. Solberg, 28 pkt;

7. C. Atkinson, 25 pkt;

8. JM. Latvala, 17 pkt;

9. T. Gardemeister, 10 pkt;

10. M. Stohl, 9 pkt;

11. D. Carlsson, 9 pkt;

12. J. Kopecky, 8 pkt;

13. F. Duval, 8 pkt;

14. G. Galli, 5 pkt;

15. X. Pons, 3 pkt;

16. U. Aava, 3 pkt;

17. M. Wilson, J. Hanninen i M. Östberg, 1pkt.