37. Rajd Nowej Zelandii (31 sierpnia – 2 września 2007)
Misja Citroëna na Antypodach Zawodnicy rywalizujący w Rajdowych Mistrzostwach Świata 2007 mają przed sobą długą podróż do Nowej Zelandii, gdzie rozegrana zostanie jedenasta runda sezonu. Zespół Citroën Sport wystawia na Antypodach dwie załogi - Sébastien Loeb/Daniel Elena i Dani Sordo/Marc Martí, startujące C4 WRC.
Rolę gospodarza najpiękniejszego z rajdów szutrowych w całym kalendarzu WRC pełni, drugi rok z rzędu, miasto Hamilton, położone na południe od Auckland. Jednak załogi nie będą miały okazji podziwiać wspaniałych ogrodów stolicy regionu Waikato, a tym bardziej zwiedzić słynnych Grot Waitomo. Dla nich największą atrakcją Nowej Zelandii są drogi szutrowe, układające się w naturalny, wymarzony teren do samochodowych zmagań. Trasy trzech etapów rajdu wytyczone zostały w regionach Pirongia, Te Akau oraz Raglan, gdzie nad samym brzegiem Morza Tasmana odbywa się niezwykle spektakularny odcinek specjalny Whaanga Coast. Kierowcy i ich piloci rywalizują wśród zielonych krajobrazów i zapierających oddech widoków, a ich samochody ślizgają się od skraju do skraju drogi jak w tańcu. Najwięcej zależy tu od kierowców i ich techniki jazdy, nic więc dziwnego, że wszyscy lubią ten rajd.
„Od czasu mojego pierwszego startu tutaj, w 2002 r., jestem zachwycony nie tylko krajem, lecz także charakterem tras” – mówi Sébastien Loeb. „Są one techniczne, szybkie i jednocześnie wymagają sporej odporności od samochodów. Sądzę, że opanowałem ich tajniki. Pod względem wrażeń czerpanych przez kierowcę w czasie jazdy zaliczam ten rajd do moich ulubionych. Jestem też zadowolony z efektów testów, jakie wykonaliśmy przed tą rundą. Z Citroënem C4, który udowodnił już swoje duże możliwości na różnych typach terenu, będziemy się starali walczyć tu o zwycięstwo”.
Dani Sordo, który wystartuje w Nowej Zelandii dopiero po raz drugi, widzi swą rolę w tej rundzie szutrowej inaczej niż jego kolega z zespołu. „Na pewno nie mam dość doświadczenia, by móc w pełni docenić osobliwy charakter tego rajdu” – przyznaje. „Doskonale pamiętam mój ubiegłoroczny występ i wiem, z jakimi trudnościami trzeba się tu liczyć. Zamierzam jechać bardzo uważnie, by wzbogacić swoje doświadczenie pomyślnym zaliczeniem kolejnych kilkuset kilometrów oesowych”.
Sébastien i Daniel mają inne założenia. „Rajd Niemiec pokazał, że na drogach asfaltowych Citroën C4 ma pewną przewagę nad konkurencją. Możemy na to liczyć w trzech pozostałych rajdach na asfalcie. Tymczasem jednak trzeba wykorzystać trasy szutrowe, aby podtrzymać presję, jaką wywieramy na Marcusie Grönholmie i próbować zmniejszyć dzielącą nas od niego różnicę punktów. Mam nadzieję, że pomogą nam w tym doskonała praca całego zespołu, osiągi naszego samochodu i moje doskonałe czucie tutejszych tras”. Wolę wygranej i determinację zespołu Citroëna przed zbliżającym się rajdem porównać można do nastawienia słynnej „czarnej piętnastki”, czyli nowozelandzkiej reprezentacji rugby na kilka dni przed otwarciem Mistrzostw Świata w tej dyscyplinie. „Po naszym sukcesie w Niemczech zamierzamy walczyć o kolejny dobry wynik” – zapowiada Guy Fréquelin. „Czekający nas rajd jest niezwykle zróżnicowany i dzięki temu tak interesujący. Zespół Citroën Sport bardzo chce jeszcze raz potwierdzić konkurencyjność modelu C4 na szutrze świetnymi czasami uzyskanymi w Hamilton. Za cel stawiamy sobie oczywiście walkę o pierwsze miejsce, ale nie zapomnimy o ostrożności, bo mamy świadomość, że ten rajd nie należy do łatwych”.
Na pytania odpowiadają: Guy Fréquelin…Citroën i Sébastien Loeb odnieśli kolejny sukces, pozostając niezwyciężeni w Trewirze, a Citroën C4 znowu dowiódł swojej dominacji na asfalcie. Czy wynik końcowy Rajdu Niemiec był na poziomie pana oczekiwań?
„Przebieg Rajdu Niemiec był zgodny z jego charakterem, czyli okazał się skomplikowany. Po raz kolejny problemem były nieoczekiwane zmiany pogody; pułapki krył w sobie także teren, którym przebiegały trasy. Zespół pracował dobrze, C4 okazał się konkurencyjny na nawierzchni asfaltowej, nasze opony BFGoodrich pozwalały jechać skutecznie, a Sébastien i Daniel zaliczyli świetny start. Nie była to łatwa runda, ale udało się nam po raz siódmy zapisać na swoim koncie wygraną w Trewirze, co daje powody do zadowolenia”.
Czy kierowcy zespołu są dobrze przygotowani do kolejnej rundy?
Dani Sordo wystąpi w Nowej Zelandii dopiero po raz drugi, a Sébastien Loeb opuścił ubiegłoroczną edycję.„Co do Daniego, angażując go mieliśmy świadomość, że w niektórych startach nie będzie w stanie od razu zaprezentować pełni swoich możliwości z powodu skromnego doświadczenia. Rzeczywiście, będzie to dopiero jego drugi start w Nowej Zelandii i na pewno znajdzie wiele nowych elementów. Jednak nie raz w podobnej sytuacji Dani wykazał się dużymi zdolnościami do nauki i adaptacji. Stać go na dobry wynik i mam nadzieję, że to potwierdzi. Nowe odcinki, wprowadzone w roku 2006, mogą pewnie sprawić trochę trudności Sébastienowi, ale ufam, że doświadczenie i talent pozwolą mu je przezwyciężyć”.
Jakie cele wyznaczył pan załogom w zbliżającej się rundzie?
„Aby Sébastien i Daniel mogli nadal walczyć o tytuł mistrzowski, muszą się postarać zająć lepsze miejsce niż Marcus Grönholm. Poprzednie rajdy szutrowe w tym sezonie dowiodły, że nasz samochód jest skuteczny na tego typu nawierzchniach. Pragnę, aby zespół Citroën Sport okazał się zdolny rywalizować o zwycięstwo. Oczekuję, że Dani i Marc będą kontynuowali postępy z ostatnich rajdów. Równocześnie muszą oni również wzbogacać swoje doświadczenie”.
Z pewnością można powiedzieć, że Rajdy Niemiec ci się udają…
Sebastian Loeb: „Rzeczywiście, wszystko poszło nam wyjątkowo dobrze. Czułem się pewnie, na trasach widziałem wielu moich kibiców, co – mam wrażenie – dodatkowo dodaje mi motywacji. To nasze szóste z rzędu zwycięstwo na niemieckich trasach od czasu, gdy wygraliśmy tam w 2002 r., po drodze do mojego pierwszego mistrzostwa świata; widać więc, że dobrze mi się tam jeździ. Wydarzenia ostatniego oesu, na którym Marcus Grönholm wypadł z drogi, sprawiły, że nadrobiliśmy więcej punktów w klasyfikacji. Wygrana potwierdza nasze możliwości, dowodzi skuteczności C4 na asfalcie i stawia nas o osiem punktów za Marcusem. Można więc śmiało powiedzieć, że Rajd Niemiec nam się udał”.
W ubiegłym roku wziąłeś udział tylko w przejazdach zapoznawczych przed rajdem Nowej Zelandii, a była to trasa zmieniona, pojawił się szereg nowych odcinków. Czy teraz okaże się to przeszkodą?
„Teoretycznie ta sytuacja nie działa na naszą korzyść. Wydaje się, że spośród wszystkich pozostałych w tym sezonie rajdów właśnie w tym nasza sytuacja jest najtrudniejsza. Mamy nieco mniej doświadczeń niż ci, którzy byli tu rok temu. Jestem jednak bardzo zadowolony, że zrobiliśmy wtedy dokładne notatki: to o wiele lepiej niż zaczynać od zera. Daje nam to pewien punkt oparcia do dalszych starań, aby dobrze się przygotować i zmniejszyć konsekwencje tej nieobecności do minimum”.
Co jest twoim celem? Walka o zwycięstwo za wszelką cenę?
„Jeżeli o to chodzi, Rajd Niemiec był dobrym przykładem. Pokazał, że sytuacja szybko się zmienia i w każdej chwili wszystko może się zdarzyć. Łącznie z Nową Zelandią do rozegrania zostaje jeszcze sześć rajdów, co daje wiele punktów do podziału. Startuję z założeniem, że będę się starał zająć wyższe miejsce niż Marcus, co w sumie sprowadza się do tego, że chcemy walczyć o zwycięstwo. Z drugiej strony, nie możemy pozwolić sobie na wynik nie dający punktów. A więc wygrać – tak, ale nie za wszelką cenę…”
Czy już zapomiałeś o nieukończonym Rajdzie Niemiec?
Dani Sordo: „Nie jest łatwo pogodzić się z zakończeniem rajdu, gdy walczyło się o miejsce na podium. Jechałem w dobrym rytmie, utrzymywałem się przed Marcusem Grönholmem i tuż za Sébastienem. O zachowaniu Citroëna C4 WRC mogę mówić w samych superlatywach. Czułem, że zachowuję margines bezpieczeństwa i że podium jest w moim zasięgu. Niestety, nasza jazda zakończyła się na szóstym oesie. Cóż, taki jest sport samochodowy. Trzeba umieć się z tym pogodzić. Dlatego do następnych rund podchodzę z ufnością. Nasz pech musi się wreszcie skończyć”.
Rok temu wystartowałeś w Nowej Zelandii po raz pierwszy. Jak spodobał ci się ten kraj i trasy rajdu?
„Przede wszystkim to bardzo daleko! Aby tam dolecieć, trzeba spędzić prawie cały dzień w samolocie, to samo z drogą powrotną. To nie takie łatwe dla kogoś, kto – jak ja – nie może usiedzieć w miejscu. Ale wiem, że trzeba to doceniać: nie każdy ma okazję pojechać na drugi koniec świata, by wystartować w rajdzie. Pamiętam intensywną zieleń krajobrazu i przepiękne widoki. Odcinki specjalne wydawały mi się bardzo przyjemne. Ogólnie swój debiut w tym rajdzie wspominam bardzo dobrze”.
Jaki jest Twój cel w Hamilton?
„Wiem, że rywalizacja z kierowcami szybszymi ode mnie na drogach szutrowych nie będzie łatwa. Za mało znam ten teren, by móc jechać szybko i zarazem z pełną swobodą. Będę próbował zająć miejsce w pierwszej piątce. Jeżeli się uda, uznam to za znakomity wynik”.
inf. pras.
Czwarte miejsce w generalce i pierwsze grupie G2 (ośka), to życiowy wynik załogi Jarosław Sożański / Beniamin Slocum - Subaru Impreza 1993 FWD.
Kazimierz Pudelek: „ Naprawdę trudny rajd, dzisiaj tylko 18 załóg dotarło do mety. Dużo kamieni, koleiny, i miejscami zero widoczności. Wielka szkoda, że Jurkowi auto odmówiło posłuszeństwa, toczyliśmy zaciętą walkę, o każdą sekundę. Mam nadzieję, że następnym razem będziemy walczyć do końca rajdu. Poczciwa Impreza (Subaru), po raz kolejny dowiozła mnie do mety bez usterek. Przeżyłem wprawdzie chwile grozy na ostatnim oesie (24 mile). Na 15 mili przy sporej prędkości uderzyłem prawą stroną w duży kamień. Już myślałem, że nie dojadę do mety, poważnie ucierpiało na tym zawieszenie. Straciliśmy dużo czasu, ale się udało.”
